Florien legt ongerepte natuur vast vanuit een gedeeld gevoel.
In haar beelden legt ze de overeenkomst vast tussen de niet-menselijke natuur en de menselijke schilder.
Ze biedt een troostrijk escapisme tegenover het landschap an sich en het beeld dat we ervan hebben.
Haar affiniteit met de natuur blijft de drijvende kracht in het creëren van een evocatieve wereld tussen figuratie en abstractie, heden en verleden.*

* Zoë Hoornaert